سفینه نجات

    حضرت عسكرى عليه السّلام در اول ماه ربيع الاول مريض شدند و در هشتم همين ماه كه‏

سال دويست و شصت بود در سن 28 سالگى رحلت كرد .

هنگامى كه خبر وفات او در بين مردم منتشر شد شهر سامراء پر از ضجه و ناله شد و بازارها تعطيل گرديد، بنى هاشم و فرماندهان لشكرى و رؤساى كشورى و ساير طبقات خود را براى تشييع جنازه وى حاضر كردند، سامراء در اين روز حالت فوق العاده‏اى به خود گرفته بود.

هنگامى كه از غسل و كفن او فارغ شدند خليفه امر كرد تا ابو عيسى بن متوكل بر وى نماز بخواند، هنوز مردم متفرق نشده بودند ابو عيسى صورت حسن بن على را باز كرد و به حاضرين گفت: اكنون چهره اين را مشاهده كنيد كه به اجل خودش مرده است و اينك عده‏اى از خدام خليفه و گروهى از مردم هم گواهى ميدهند كه او در بستر خودش از جهان رفته است.

در كنار پدر بزرگوارش امام هادى، در «سرمن‏رأى»- سامره- به خاك سپرده شد. گروه كثيرى از شيعيان عقيده دارند كه حضرت مسموم از دنيا رفتند همان گونه كه پدر و جدش هم مسموم شدند، و همچنان تمام ائمه عليهم السّلام شهيد از جهان رفتند، و در اين جا به حديث حضرت صادق عليه السّلام كه فرمود: ما خانواده را يا با شمشير و يا با سمّ شهيد خواهند كرد استدلال ميكنند. و اللَّه أعلم بحقائق الامور. ایشان از خود حجت منتظر قائم را به جاى گذاشت تا دولت حق را تشكيل دهد، حضرت عسكرى سلام اللَّه عليه ولادت حضرت حجت عليه السّلام را مخفى ميداشت، چون خليفه وقت كوشش داشت وى را بدست بياورد، و جز گروهى از خواص شيعيان، ديگران وى را نديدند.

      ( زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام / ترجمه إعلام الورى  - احوالات حضرت عسكرى عليه السلام) .....  ص : 485 )